Dzisiaj
pora na drugą część Poradnika pisarskiego, w którym
przybliżę Wam sprawy dotyczące poprawnej interpunkcji – kolejnej
bardzo ważnej rzeczy, która świadczy o poziomie pracy. Przypomnę
ogólne zasady i pokażę typowe błędy.
Zaczynamy!
Pierwszą
z dwóch najważniejszych funkcji znaków interpunkcyjnych jest to,
że zapewniają one tekstowi jednoznaczności – jego zrozumienie w
taki sam sposób, w jaki rozumiał go autor. Druga to łatwiejsze
zrozumienie tekstu.
A.
PRZECINKI
1.
W zdaniu pojedynczym przecinek stawiamy:
• przed
spójnikami przeciwstawnymi: ale, lecz, jednak, natomiast, zaś, a
itp., oraz spójnikami wyjaśniającymi: czyli, mianowicie
itp.;
• przed
zwrotami poprzedzającymi wyjaśnienie: to znaczy, na przykład.
2.
W zdaniach złożonych podrzędnie przecinek stawiamy:
• między
zdaniem podrzędnym i nadrzędnym, np. Nie mamy innej drogi,
musimy jechać tędy. [Od siebie
dodam, że przy stawianiu przecinków zwracajcie uwagę na orzeczenia
– w zdaniu „Nie mamy innej drogi, musimy
jechać tędy.” mamy dwa
orzeczenia, które należy oddzielić przecinkiem.];
•
przed
połączeniami typu: chyba że, mimo że, mimo iż, tylko że,
podczas gdy, zwłaszcza że – zauważcie, że przecinek stawiamy
przed wyrazem poprzedzającym
„że”; jest to częsty błąd, bo zazwyczaj piszecie „mimo,
że”, co jest błędne;
•
przed
połączeniami występującymi na początku zdania podrzędnego typu:
tak aby, tak żeby, tak by, dlatego że, dopiero gdy, tam gdzie, taki
sam jak itp., np. Wyszli
cicho, tak że nikt tego nie zauważył.
– często w waszych pracach piszecie: Wyszli
cicho, tak, że nikt..,
czyli prosto mówiąc, dodajecie zupełnie niepotrzebny przecinek.
3.
Zdania złożone
•
przecinkiem
oddzielamy imiesłowowy równoważnik zdania z imiesłowem
przysłówkowym, jeśli jest on rozwinięty dodatkowymi
określeniami, np. Siedząc
wygodnie w fotelu, czytał książkę. Wyszedł z domu, nie zjadłszy
śniadania;
•
dwoma
przecinkami oddzielamy imiesłowowy równoważnik zdania z
dodatkowymi określeniami i bez nich, jeżeli stanowi WTRĄCENIE
w zdanie nadrzędne, np. Słońce,
zachodząc, rzucało złociste blaski.
[Zwróćcie uwagę na orzeczenia – mamy aż 3, więc przecinki będą
dwa. Ale tutaj macie bardziej zauważyć, że oddzielamy przecinkami
wtrącenia, inny przykład – Calum,
basista zespołu 5SOS, spadł ze sceny na ostatnim koncercie.
W naszym zdaniu słowa „basista zespołu 5SOS” są wtrąceniem.].
4.
Dwoma przecinkami wydzielamy wyrażenia typu: sądzę, przypuszczam,
zdaje się itp., np. Mam,
jak sądzę, dobrą ocenę z matematyki.
5.
W zdaniach złożonych NIE rozdzielamy przecinkiem imiesłowowego
równoważnika zdania nie
mającego określeń,
np. Czytając usnął w
fotelu. Najadłszy się wyszedł na spacer. [Jeżeli
nie do końca rozumiecie ten punkt, polecam cofnąć się do
pierwszej kropki punktu 3.]
B.
MYŚLNIKI (pauzy)
W
dwa myślniki ujmujemy wyrazy i wypowiedzenia wtrącone, np. Na
lekcji – szczerze mówiąc – nie mam ochoty słuchać
nauczyciela.
Więcej
o myślnikach pojawi się w trzeciej części Poradnika, poświęconej
dialogom.
C.
KROPKI
Zastanawiałam
się, czy nie pominąć tego punktu, ale doszłam do wniosku, że
wiele osób nie zna podstawowych zasad. Myślę, że nie muszę
wspominać, że kropka musi się znaleźć na końcu każdego zdania;
przejdę więc do bardziej skomplikowanych zasad.
1.
Kropkę stawiamy:
• po
skrótach, które są początkową literą lub początkowymi literami
skróconego wyrazu bądź połączenia wyrazowego, np. str.,
dn., itd., np., pt., tzw., prof., inż.;
• po
skrótach, które zawierają początek i koniec wyrazu skróconego,
dy ten skrót oznacza przypadek inny niż mianownik, np. Idę
do dr. Lewandowskiego. – w
tym przypadku mówimy, że idziemy do doktora, stąd nasza kropka –
po skrócie dr, jeśli oznacza słowo doktor (mianownik) kropki nie
stawiamy;
• po
cyfrach arabskich oznaczających liczebniki porządkowe, np. od
2. tomu
(co oznacza od drugiego
tomu, nie zaś drugi tom);
2.
Kropki nie stawiamy:
• po
skrótach, które zawierają początkową i końcową literę
skróconego wyrazu, np. dr,
nr, mgr;
a także po skrótach oznaczających jednostki miar, wag i
monetarnych polskich, np. m,
cm, a, kg, zł, gr;
– po jednostkach monetarnych innych niż polskie kropkę stawiamy,
np. dol.;
• po
liczebnikach porządkowych, jeżeli oznaczają godzinę, np. od
godziny 7 do 18 będę w pracy;
a także po liczebnikach głównych;
• po
skrótowcach, np. SKM (Szybka Kolej Miejska), ONZ (Organizacja
Narodów Zjednoczonych), UG (Uniwersytet Gdański);
• po
tytułach dzieł i czasopism na stronie tytułowej, okładce i
obwolucie książek, a także po tytułach części, rozdziałów
oraz paragrafów, jeżeli są w całości napisane drukowanymi
literami.
Po
tytule części dzieła (rozdziału lub podrozdziału), jeżeli jego
początek jest napisany wielką literą, kropkę postawić możemy,
ale nie musimy.
D.
ŚREDNIK
Oddziela
człony zdania w nieco słabszy sposób od kropki, ale silniejszy od
przecinka. W moich powyższych tekstach możecie zauważyć
zastosowanie średnika. Średnik stawiamy między dłuższymi grupami
wyrazowymi zdania pojedynczego, zwłaszcza w rozbudowanych
wyliczeniach podzielonych już wewnątrz przecinkami.
Wróćcie
do jakiegokolwiek punktu. Dajmy na to „• po liczebnikach
porządkowych, jeżeli oznaczają godzinę, np. od
godziny 7 do 18 będę w pracy;
a także po liczebnikach głównych;” – po słowach
„porządkowych” użyłam przecinka, więc na końcu wyliczenia
stoi średnik.
Jeśli
zaś robimy zwykłą listę, wystarczą nam same przecinki, np.:
Lista
zakupów:
- lody,- bułki,
- kakao,
- mleko.
Na
końcu zawsze pojawia się kropka – zamykamy wyliczenie.
E.
CUDZYSŁÓW
Tutaj
wspomnę jedynie, że gdy coś cytujemy, kropka na końcu zdania
powinna się znaleźć po zamkniętym cudzysłowie, np. „Poza
wirtualnym światem nie mam nikogo ani niczego, do czego chciałabym
wrócić”.*
F.
EMOTIKONY
Ostatnio
często używamy interpunkcyjnego zapisu emocji, niestety zazwyczaj
błędnie. Emotikona nie służy jako kropka! Zdanie „Myślę, że
to całkiem niezły pomysł :)” jest niezakończone – buźka nie
kończy zdania. Poprawny zapis wygląda następująco: „Myślę, że
to całkiem niezły pomysł. :)”.
Myślę,
że takie elementy jak dwukropek czy nawias sobie odpuścimy – tego
raczej każdy potrafi używać. W ten sposób zakończę dzisiejszą
część Poradnika. W razie pytań zapraszam do komentarzy, na pewno
odpowiem i postaram się pomóc. :)
*Cytat
z książki „5 sekund do io” Małgorzaty Wardy
Zasady
opracowałam za pomocą Szkolnego słownika ortograficznego Jana i
Lidii Malczewskich.
/Koneko
Uwielbiam twoje poradniki, ponieważ poruszają ważne i często niedostrzegane przez innych błędy. Napisałaś to w ciekawy sposób, gdyż poruszyłaś podstawy jak i dość bardziej złożone zasady (niektóre nawet przeze mnie nie znane). Dziękuję, sama wyniosłam coś z tego postu.
OdpowiedzUsuńZe zniecierpliwieniem czekam na kolejne części poradnika :).
Najlepsze w pisaniu czegoś takiego jest fakt, że sama przy tym wiele się uczę i utrwalam pewne rzeczy. :)
Usuń